Een cultureel weekje

Yooo People!

Hoe gaat het daar in Nederland eigenlijk? Lekker aan het genieten van de vakantie...?
Over ons hoeven jullie je geen zorgen te maken, wij vermaken ons nog steeds prima! Ondanks dat we van een "poko-poko"-leventje genieten, vliegen de dagen / weken werkelijk voorbij! Dit is (voorlopig) namelijk onze laatste vakantieweek die we samen mogen doorbrengen. Juliëtte begint komende dinsdag namelijk aan haar stage in het Amsterdam Manor Beach Resort.

Hier onze week.....

Zaterdag 26 juli:
Vandaag was de dag dat we Myrthe naar haar eigen appartementje brachten. Wij hadden er absoluut geen moeite mee om haar de afgelopen dagen in ons huisje te hebben, alhoewel het toch ook weer lekker is om weer met z'n tweetjes te zijn.

Myrthe woont vanaf nu op nog geen 5 minuten afstand.. De straat uit, de hoek om en alsmaar rechtdoor.. Lekker kortbij dus!

Het huisje van Myrthe ziet er erg leuk en knus uit. Het is iets kleiner dan ons huisje, maar we zijn toch wel erg jaloers op haar oventje...!! Dat wordt dus lasagne, croissantjes, afbakbroodjes, cakes en ovenschotel eten bij Myrthe ;-)

Voor ons was het ook de eerste keer dat wij bij Henna en Roberto thuis kwamen. We konden ze natuurlijk wel al, maar het is altijd leuk om te zien hoe mensen hun huis inrichten. Het eerste wat Sven opviel was het keyboard. We wisten uiteraard al dat Henna ontzettend muzikaal is (i.v.m. haar band), maar vanaf vandaag zijn we ook de muzikale kant van Roberto tegengekomen. Hij vertelde ons dat hij vroeger ontzettend veel drumde. Ook zijn vader is een erg goede muzikant. Tegenwoordig wilt Roberto het liefste keyboard leren spelen. Nou... Toeval!
Sven en Roberto hebben we het daaropvolgende uur niet meer gezien. Terwijl Juliëtte buiten samen met Myrthe en Henna gezellig aan het kletsen was, vermaakte Sven zich prima op het keyboard. De volumeknop ging steeds harder en de liedjes van Adele en Abba werden steeds vaker meegezongen. Wat is het toch heerlijk om samen muziek te maken. Dit krijgt zeker een vervolg...

Via Truus en Ruud hebben we een aantal "personen" toegevoegd op Facebook . Zo krijgen we dagelijks de barhap bij de "Bingo" door en worden we telkens op de hoogte gehouden van het weer door "Carribean Weather Center". Deze laatste "persoon" wist ons te vertellen dat er vanavond behoorlijk wat regen kon vallen. We lagen nog maar net in bed of het begon enorm te kletteren. Sven, ramptoerist als hij is, zette een stoel voor de schuifpui en begon te genieten van de hoeveelheid regen en onweer die Moeder Natuur deze avond liet zien.

Zondag 27 juli:
Zondag, rustdag.. Laten we deze "Nederlandse" traditie ook maar in Aruba voortzetten. Lekker laat opstaan, luieren voor de tv en genieten in het zwembad. Ook werd er een nieuwe aflevering van Breaking Bad gekeken. Ditmaal bij daglicht! Ondanks dat, bleef Juliëtte het spannend vinden...

's Avonds werden we uitgenodigd door Myrthe om een hapje te gaan eten. Als bedankje voor het afstaan van een slaapplek, het ophalen van het vliegveld en het verzorgen van spijs en drank, gingen we gezellig naar "de pier". Niet Henna, maar een "Boyband", trad vanavond op. We vallen in herhaling, maar opnieuw was het eeeeeeeerg gezellig!

Maandag 28 juli:
Het rustdagje van gisteren beviel ons wel erg goed. We begonnen opnieuw lekker rustig. Vervolgens zijn we samen met Myrthe een auto gaan regelen. We besloten om met z'n drietjes naar de bank te gaan. Hier aangekomen, bleek dat dit pas kon op het moment dat wij een uittreksel van het bevolkingsregister hadden. Ook hiermee moeten we nu dus 2 tot 3 weken wachten.

De dag sloten we af met een toepasselijke film. The Bad Teacher....

Dinsdag 29 juli:
Toen Sven afscheid nam op zijn vorige school (De vlieger in Hoensbroek) kreeg hij een aantal mooie afscheidscadeaus. Onder andere een Capitool-gids van het Caribische gebied. In het hoofdstuk "Aruba" stond een auto-route over het zuidelijke gedeelte van het eiland. Aangezien Myrthe hier nog niet was geweest, besloten we deze route te kiezen.

Er is één hoofdweg op dit eiland. Deze gaat van het noorden naar het zuiden (of andersom natuurlijk). Zodra je op deze weg rijdt kom je automatisch langs te vliegveld. Precies op het moment dat wij hier langsreden begon een vliegtuig zich klaar te maken om op te stijgen. Snel reden we een klein straatje achter het vliegveld in. Vanaf hier hadden we een prachtig zicht op het vliegtuig. Vlak boven onze auto steeg hij op. Wauw!

Onze eerste echte stop was bij een ruïne van een goudsmelterij. Zonder de Capitool-gids waren we hier nooit gekomen. Nergens stonden bordjes en bepaald aan de grote weg lag het ook niet. Via een paar smalle en zanderige weggetjes kwamen we bij een afgelegen plekje. Slechts één andere auto stond op de "parkeerplaats". We liepen over een groot uitgestrekt gebied. Boven op de ruïne hadden we een mooi uitzicht over het gebied om ons heen. Een echte aanrader!

Vervolgens reden we door Seroe Colorado. Sinds 2012 is de grootste olieraffinaderij van Aruba gesloten. Deze lag in de wijk Seroe Colorado. Alle rijke zakenlui hadden uiteraard een huis in de buurt. Deze flinke huizen (soms echte villa's) liggen er nu verlaten bij. Erg apart om te zien dat huizen zo snel in verval kunnen raken.

Na een plons te hebben gemaakt bij Baby Beach, wilden we Myrthe de hondenbegraafplaats (goed onthouden!) laten zien. Bij deze willen we graag de geniaalste opmerking van de dag met jullie delen...

"Oeps.. Volgens mij heb ik de afslag gemist. Kan ik hier wel op de weg draaien? Ja dat kan wel, hier komt toch geen hond!".

Onze trip sloten we af bij een Lourdes Grot. Een klein, in de rotsen uitgehakt, kerkje met een groot Mariabeeld. Leuk om een keer te zien, maar daar bleef het ook bij...

We zijn nog niet klaar voor vandaag. 's Avonds stond het Bon Bini-festival op het programma. In het centrum van Oranjestad wordt dit festival elke dinsdagavond georganiseerd. Gedurende het twee uur durende programma kregen we van alles te weten en te zien over de Arubaanse cultuur. Het ontstaan van het eiland, de vlag, traditionele dansen en muziekinstrumenten en beroemde en belangrijke Arubanen. Het festival werd afgesloten met een ware knaller. We kregen een voorproefje te zien van het Arubaanse carnaval. Wauw! We zijn nu al aan het aftellen naar het échte carnaval..


Woensdag 30 juli:
Ruud en Truus zijn dit jaar 25 jaar getrouwd. Van hun dochters en een aantal vrienden kregen ze een vakantie cadeau. Drie straten verder ligt "Tamarijn". Wie dacht dat Aruba op zich al genieten was, wordt nog eens extra verwend in één van de vele hotels in de "High Rise".

Vandaag werden we uitgenodigd op hun vakantieadres. Stiekem mochten we meegenieten van alle lekkere drankjes en hapjes.

Het was weer woensdag... Om 20.00 uur Sven ging een tweede poging wagen om "een uurtje" te tennissen. Dit keer met succes! Al bleef het niet bij een uurtje. Rond 23.00 uur kwam hij met liters lichaamsvocht minder weer aan. Een erge leuke avond!

Donderdag 31 juli:
Overdag gingen we naar Moomba Beach. Dit strand staat bekend om de levendigheid. Een hoop grote hotels liggen aan dit strand, waardoor het hier vrijwel altijd druk is. De "hut" van Roberto ligt ook op dit strand. Om een traditie in stand te houden kochten we een grote beker Starbucks-cappuccino om Roberto de dag door te slepen. Dit was vandaag wel nodig. Vandaag meerden maar liefst drie cruiseschepen aan, aan de Arubaanse haven. De meeste mensen kiezen er vervolgens voor om hun stranddagje door te brengen op Moomba Beach. Vandaag waren het allemaal Afro-Amerikanen. Om er nog maar een spreuk tegenaan te gooien.. "We voelden ons als drie witte bonen in een blik bruine bonen". Wij blanken vielen vandaag echt op!

Het Bon Bini-festival van afgelopen donderdag is ons erg goed in de smaak gevallen. Vanavond vond aan de andere kant van het eiland het Caribbeanfestival plaats. Tenminste dit was overal vermeld. In San Nicolas aangekomen bleek dat de organisatie op vakantie was. Dit kan alleen op Aruba!

Op weg terug naar de auto kwamen we langs "Charlie's Bar". Een barretje wat bomvol (!!) gebruiksvoorwerpen hing. Van schaatsen tot vlaggen en van KLM-huisjes tot bankbiljetten. Zelfs de Limburgse vlag ontbrak niet.

Vrijdag 1 augustus:
We begonnen de maand augustus rustig. Dit als voorbereiding op de avond. We gingen voor de eerste keer écht op stap. We begonnen de avond bij de Moomba-bar. Hier moest Henna optreden. Vervolgens dronken we een cocktail bij de "Sandbar". De naam zegt het al. De vloer van deze openlucht bar is bezaaid met zand. Je waant je op het strand.
De avond ging pas echt beginnen bij "Upstairs". Het was leuk om te zien dat we steeds meer bekende tegenkomen.
Ook blijft het bijzonder om 13 uur van huis zoveel Nederlanders om je heen te zien en horen. Dit maakt het beginnen van een gesprek een stuk gemakkelijker. Het was een top avond met veel gedans, leuke foto's, een gesprekje met een Guus Huppertz-look-a-like (of ja, eigenlijk leek hij helemaal niet!) en uiteraard de nodige drankjes.


Opnieuw bedankt voor het lezen van dit laaaaaaaange reisverslag. Komende week begint de stage van Juliëtte. Tot aan die tijd zullen we uiteraard nog een aantal leuke dingen gaan doen.

We houden jullie op de hoogte!