Bezoek Numero Uno

Het eerste bezoek…
Het heeft even geduurd maar hier is het dan eindelijk..
Het reisverslag van ons eerste bezoek; de ouders van Juliëtte! Het was ook zo druk de laatste paar weken. De ouderavond op school, het beachtennis en natuurlijk Sinterklaas.

Woensdag dag 1.

Eindelijk was het dan zover.. Na vier maanden Aruba ons eerste bezoek. ’s Morgens nog even werken en in de middag naar het vliegveld. Om 16.30 uur op 29 oktober stonden we klaar in de aankomsthal. In spanning naar een gesloten deur te kijken. Niet veel later kwamen ze dan eindelijk naar buiten. Met een warme knuffel hebben we de ouders van Juliëtte ontvangen.

De koffers inladen in onze auto en rijden maar. We hebben direct de toeristische route naar het hotel genomen om de blauwe zee, de vele hotels en de restaurantjes te laten zien. Na het inchecken gingen we naar de hotelkamer. Een hele mooie kamer met een bad midden in de kamer. Even opfrissen en omkleden om vervolgens ons huisje te showen. Die avond zijn we lekker gaan eten bij ‘Bingo!’, een geliefd restaurant bij de locals. We hebben onze eerste dag dus gezellig afgesloten met een lekker hapje en drankje.

Donderdag dag 2.

Deze morgen zijn we nogmaals naar ons huisje gegaan om alles in daglicht te laten zien. Thuis aangekomen werden we uitgenodigd om bij Ruud en Truus een kopje koffie te drinken. Vervolgens hebben we lekker een paar uurtjes op het strand gelegen. In de middag gingen we Sven ophalen die inmiddels klaar was met werken. Ook hebben we de school en Amsterdam Manor laten zien. In de middag gingen we naar het voetbaltoernooi van de klas van Sven kijken die inmiddels in de regiofinale stonden. In de avond lekker rondgedwaald bij de ‘High-Rise’ en lekker tapas gegeten bij restaurant Salt & Pepper.

Vrijdag dag 3.

Vandaag zijn we in de ochtend naar Oranjestad geweest. Het kan ook niet anders, lekker beginnen met koffie van de Starbucks om vervolgens langs alle winkeltjes te slenteren. Nadat we in Oranjestad alles gezien hadden gingen we Sven ophalen van school. In de middag stond een rondrit in het Noorden op de planning. We reden richting de vuurtoren waar je een mooi uitzicht hebt. Hier hebben we met z’n alle lekker kokoswater gedronken. Uiteraard zoals het hoort uit een opengehakte kokosnoot. Vervolgens gingen we naar de Alto Vista Chapel. Dit is een schattig, klein kapelletje waar je ook weer een heel mooi uitzicht hebt. Als laatste gingen we naar de National Bridge en de Old Goldmine. Na een vermoeiende warme dag gingen we allemaal naar huis om even op te frissen en om te kleden om vervolgens lekker op het strand bij Barefoot te eten. Superdeluxe eten met het zand tussen je voeten. Met de laag overvliegende vliegtuigen en de ondergaande zon is dit een hele bijzondere locatie om de dag mee af te sluiten.

Zaterdag dag 4.

Zaterdag.. Dat betekent weekend voor Sven. Juliëtte had extra voor deze week een aantal dagen vrij gevraagd om zoveel mogelijk dingen te doen of te laten zien. Vandaag stond de snorkeltour op de planning. De naam zegt het al, een paar uur genieten van zon, zee, snorkelen en cocktails. Bij deze tour maak je twee keer een stop om te snorkelen. Een keer bij een oud scheepswrak en een keer bij een koraal met verschillende mooie soorten vissen. Ook mag je onbeperkt cocktails drinken op de boot, waar we natuurlijk heel erg van balen ;-) . Ondanks deze vermoeiende middag gingen we in de avond naar de Bugaloe om hier lekker te eten en naar de karaokeavond te luisteren.


Zondag dag 5.

Na 4 daagjes vrij gehad te hebben, werd Juliëtte vandaag aan het werk gezet. In gezelschap van Lisette (wie is Lisette? Een ex-Pabogenootje van Sven die gedurende het jaar ook de overstap heef gewaagd naar dit Eiland) gingen we een bezoekje brengen aan National Park Arikok. Dit natuurgebied bestond uit 2 verschillende routes. Een 4x4-route en een “normale” route. Met onze 4x4-jeep zou de 4x4-route gemakkelijk (!!) te doen zijn. Niks bleek minder waar…

Waar wij dachten aan heftige zandpaden, bleek deze route echter vol te liggen met grote stenen. Eenmaal aan de route begonnen was er eigenlijk geen weg meer terug. De paden waren gigantisch smal. Sven moest zijn beste rijkunsten naar boven toveren om iedereen veilig te vervoeren. Echter… Het is gelukt! Tenminste dat dachten we, maar hierover later meer…

Onze eerste stop was bij de Natural Pool. Een “pool” uitgesleten door het klotsende zeewater. Leuk om een keertje te zien, maar daar bleef het wat betreft Sven ook bij.
Onze route werd vervolgd.. Na een tijdje kwamen we aan bij een grot met indianentekening. Tijdens de geschiedenisles in de klas heeft Sven dit al uitgebreid besproken, dus hij wist precies te vertellen waar het precies over ging. Overigens wel erg bijzonder dat de rotstekening niet afgeschermd zijn. Iedereen kan er met zijn handen aan zitten… Hopen dat dit nog jarenlang zichtbaar blijft.

Langzaam werd het tijd om Juliëtte weer te halen. Op onze terugweg bleek echter dat de auto het er niet zonder klerenscheuren vanaf had gebracht. De rechter achterband begon wat leeg te lopen (band plakken kost hier omgerekend ongeveer €5,50!!) en de uitlaat maakte een wel heel raar geluid. De stenen op de weg waren dus allemaal net iets te groot voor onze auto..

Conclusie… Wil je the Natural Pool bezoeken? Laat je brengen door één van de vele excursiejeeps!

Maandag dag 6.

Vandaag stond er een ontspannen dagje strand op de planning. Lekker lunchen bij Bugaloe en
’s middags Sven ophalen op school. In de avond gingen we bij het Italiaanse restaurant Casa Tua eten. Na het eten zijn we een heel stuk gaan wandelen op het strandpad dat achter de hotels doorloopt. Hier zagen we bij een van de hotels een reclamebord van een typische Arubaanse avond op dinsdag.

Dinsdag dag 7.

Deze avond gingen we bij hotel Radisson kennismaken met een typische Arubaanse avond. Het begon met een uitgebreide barbecue met Arubaans eten. Er speelde een steelband, die typische Arubaanse muziek speelde. Vervolgens mochten we kennismaken met het Arubaanse carnaval. Veel dansende personen met mooie en grote kostuums aan. Om de avond af te sluiten kwam er nog een vuurshow met limbodansers en vuurspuwers.

Woensdag dag 8.

Vandaag moesten we allebei werken dus mochten de ouders van Juliëtte hun middag zelf invullen. Lekker het zwembad of strand. Het is allemaal heerlijk ontspannen. Nadat wij klaar waren met werken lieten we het zuiden van het eiland zien. We reden eerst naar de Goud Smelterij Ruïnes om vervolgens door te rijden naar het Zuidelijkste punt van het eiland, Baby Beach. Een parelwit strand met een helderblauwe zee. Later op de middag was het dan zover: de eerste regen sinds de ouders van Juliëtte op het eiland waren. Toch gingen we ’s avond lekker eten bij Arubaville. Een gezellig restaurant aan het water. Gelukkig zaten we droog.

Donderdag dag 9.

Ook vandaag moesten we allebei overdag werken. In de avond gingen we naar het zuiden van het eiland, San Nicolas. Hier is elke donderdagavond het Caribbean Festival. Dit bestaat natuurlijk uit lekker eten, gezellige sfeer, muziek en dansers en een carnavalsoptocht door de stad.

Vrijdag dag 10.

Gelukkig weer een vrije dag voor Juliëtte. Dat betekent zon, zee en strand. Na een heerlijke morgen ontspannen op het strand van Palm Beach gingen we door naar het andere strand. Lekker barbecueën op het strand van Mangel Halto. Iets wat hier op Aruba heel gebruikelijk is. Samen met een groep vrienden van Sven en Juliëtte maakten we er een super gezellige avond van.

Zaterdag dag 11.

De nacht van vrijdag op zaterdag had het gestormd. Veel troep en zeewier aangespoeld op het strand. Sven ging gezellig met de ouders van Juliëtte op stap, terwijl Juliëtte ging werken. Na het werken gingen we lekker eten bij de Buccaneer. Een heerlijk restaurant met als specialiteit vis. Natuurlijk ook vlees aangezien sommige mensen in de familie Frusch (we zullen maar niet zeggen wie, hé Bard!) geen vis eten. Nadat we onze buikjes vol hadden gegeten gingen we naar de Bugaloe. Hier was deze avond een musicalavond. Met veel zang en leuke acts hebben we deze laatste avond super afgesloten.


Zondag dag 12.

De dag van het afscheid. Vandaag gingen de ouders van Juliëtte weer naar huis. In de morgen nog gezellig het spel 30Seconds gespeeld en om 14.00 uur richting het vliegveld. Nadat we de koffers hadden afgegeven was het tijd om afscheid te nemen. Na een paar tranen en veel knuffels liepen ze weer door de deuren richting de douane om vervolgens weer naar het koude Nederland te vliegen.

Nu mogen we uitkijken naar het volgende bezoek. We krijgen het nog druk hier op Aruba.
Wordt vervolgd…