Terugblik op de kerstvakantie + bezoek Numero Dos

Bon dia, bon tardi, bon nochi..
Goedemorgen, goedemiddag, goedenavond,

Ook dit verslag beginnen we weer, zoals we de vorige verslagen ook zijn begonnen…. Het heeft weer een tijdje geduurd, maar hier zijn we weer! Bereid jullie goed voor, het is een uitgebreid en lang verslag. Dus ga lekker onderuitgezakt zitten en neem de tijd..

Laten we beginnen iedereen een gelukkig en gezond 2015 te wensen. Het is immers al januari en de feestmaand december is achter de rug. Voordat we naar Aruba vertrokken, gingen we er vanuit dat we hier vooral veel konden genieten en rusten. Dit laatste komt tot nu toe niet zo uit. We maand december zat dan ook werkelijk bomvol!!

Nadat we eind november de ouders van Juliëtte op het vliegveld hadden uitgezwaaid, volgde al snel de intocht van Sinterklaas en zijn pieter. ZWARTE pieten wel te verstaan. Ondanks dat de mensen hier al een donkere huidskleur hebben, werden ze stuk voor stuk allemaal nog zwarter geschminkt. De rest van het gezicht viel echter wel op. Bepaalde pieten hadden hun lippen of wangen geschminkt met fluorescerende schmink met hierbij smileys en andere tekens. Vooral de felgekleurde lenzen schrokken veel kinderen af.

Begin december was het natuurlijk tijd voor Sinterklaas. Bij Fieke en Kelly thuis hebben we een super gezellige pakjesavond gehad. We vierden met z’n alle het Sinterklaasspel. Iedereen moest 3 cadeautjes kopen, waarna aan de hand van een spel bepaalde werd wie met welke cadeaus naar huis gingen. We zijn erg tevreden met onze aanwinsten!

7 december willen we ook nog eventjes meepikken. Deze dag gingen we met een leuke groep naar Palm Island. Dit is een eilandje vlak bij de kust van Aruba waarop je de hele dag kunt genieten van eten, drinken en watersportactiviteiten. Dit laatste pakte op het einde van de dag wat minder goed uit. Tijdens een ritje op de beruchte bananenboot kreeg Sven een voet in zijn gezicht, waardoor zijn GoPro-onderwatercamera van zijn hoofd werd afgetrapt en diep, heeeeeeeeeeeeeeel diep naar beneden viel. De dag erna zijn Myrthe en Sven nog gaan duiken op de plek waar hij zonk, maar helaas mocht dit niet baten!

Een dag later, 8 december, stond er ook iets bijzonders op het programma. De SKOA-bezinningsdag. De leerlingen op alle SKOA-scholen hadden vandaag een dagje vrij. De leerkrachten moesten zich om 8.30 uur melden bij een grote conferentiezaal. Als echte Nederlanders zorgden we er dan ook voor dat we rond 8.15 uur aanwezig waren. We waren één van de eerste. Tijdens deze bezinningsdag kwamen een tweetal pastoors en een of andere professor vertellen over hoe mooi het leven wel niet is en hoeveel we overal van moeten genieten. Een uurtje luisteren naar zo’n verhaal is nog wel redelijk vol te houden, maar zeker niet te hele dag! Alle Arubaanse leerkrachten zagen er overigens tiptop uit. De een in een mooi kostuum en de ander in een galajurk. Het was een hele happening! Één groot struikelblok.. DE AIRCO!! Jezus (dat zou de pastoor gezegd kunnen hebben, wat stond dat ding koud. Mensen die Sven kennen weten dat hij het niet snel koud heeft. Maar als zelfs hij klappertandend zit, is er echt wat aan de hand.

De airco van de bezinningsdag had dan helaas ook negatieve invloed op de gezondheid van Sven. Van dinsdag tot en met vrijdag is hij ziek geweest en kon hij amper normaal praten. De tweede dag dat je ziek bent moet je je om 7.30 uur melden bij de SVB. De SVB bepaalt hoe erg je “ziekte” is en geeft aan tot wanneer je thuis moet blijven. Zij adviseerden om tot maandag thuis te blijven. Dit betekende echter dat de kinderen uit de klas van Sven ook vrij hadden. Door het grote gebrek aan leerkrachten op Aruba, zijn er geen vervangers beschikbaar. Bij de hoofdingang van de school hangt een groot krijtbord op, waar ouders aan het begin van de dag kunnen zien welke leraar ziek of afwezig is. Zodra dit het geval is, kunnen ze rechtsomkeer maken naar huis.

Nadat Sven een week ziek was, stonden er nog maar twee schooldagen op het programma. Maandag zou er kerstviering zijn en zouden de kinderen eten meenemen om samen met de klas te lunchen. De kroketten, sushi, pasteitjes en kip-met-rijst-schotels vlogen je om de oren. Sven werd al voorbereid op de dinsdag. Het was afwachten hoeveel kinderen er die dag zou komen. En inderdaad… 5 van de 21 kinderen meldden zich die dag in de klas. De kinderen mochten vandaag spelletjes doen en ze wilden de “meneer” heel graag helpen met het opruimen en poetsen van de klas…
Toen om 13.03 uur de bel ging was het zover! VAKANTIEEEEEEE!!!

17 december:
De vakantie begon voor Sven al meteen goed. Samen met Peter had Sven een ticket naar Curaçao geboekt. Voor slechts 90 dollar vlieg je van het ene naar het andere eiland. ’s Morgens om 6.30 uur werden we door Juliëtte en Lieke (de vriendin van Peter) afgezet op het vliegveld. Er stond ons een reis te wachten van maarliefst 20 minuten!!!

Aangekomen op Curaçao, pikten we onze huurauto op en gingen we op zoek naar ons appartementje. Direct viel ons van alles op.. De infrastructuur was beter en het uitgaansleven was groter, maar de mensen waren onvriendelijker en er was meer rommel..

Onze eerste activiteit vond plaats in de supermarkt. Een typische Curaçaose supermarkt? Nee natuurlijk niet.. De Albert Heijn! Buiten stond een Hollandse viskraam, die we uiteraard niet aan onze neus voorbij konden laten gaan…

In de middag besloten we het eiland te gaan verkennen. Vanuit ons appartement konden we op loopafstand richting het centrum. Het was een geslaagde eerste dag!

18 december:
Doordat we over een huurauto beschikten, konden we perfect het eiland verkennen. Lekker ouderwets met een landkaart in de hand, reden we van oost naar west en van noord naar zuid. Curaçao is een mooi land waarin menig toerist zich in de hemel zal voelen, maar voor ons viel het eigenlijk allemaal wat tegen. Voor bepaalde strandjes moest je betalen en op bepaalde plaatsen is het strand nagemaakt (betonnen platen met hierop een laagje zand). De Grote Knip was misschien wel het hoogtepunt van onze rondrit. Een mooie baai met helderblauw water. Maar als je het vergelijkt met Aruba…..

19 december:
Vandaag stond een boottrip naar het onbewoonde eiland Klein Curaçao op het programma. Wij gingen er vanuit dat dit net zo’n boottocht zou worden als naar Palm Island (5 tot 10 minuutjes). Het werd echter een trip van dik anderhalf uur. Midden op zee kregen we opeens storm. Terwijl Peter lekker zijn roes lag uit te slapen, werd Sven opeens zeeziek (en hij was zeker niet de enige!). De combinatie van weinig slaap, een heftig avondje stappen en een heftig bewegende boot werd hem fataal. Details zal ik jullie besparen!

Toen Peter ontwaakte ging het bij hem ook mis. Na twee keer te zijn flauwgevallen, konden we eindelijk de boot af. Op het strand aangekomen vielen we allebei als een blok in slaap. We werden pas weer wakker toen de boot terugging.

Dit was een dag om snel te vergeten! Nog nooit zoveel last gehad van een boot op zee…

20 december:
Na een heerlijke nacht met (opnieuw!) veel slaap, stond een dagje Sea Aquarium op het programma. Nadat Peter gezwommen had met dolfijnen, maakten we een rondje langs de aquariums. We dachten aan een soort Dolfinarium, maar niets bleek minder waar. In een klein uurtje waren we rondgelopen en hadden we alles gezien.

21 december:
Onze laatste dag alweer. We besloten maar Mambo-beach te gaan. Dit populaire strandje had iets waar Peter en Sven heel blij mee waren. Namelijk een beachtennisveld. In de stralende zon hebben ze zich hier de hele middag uitgesloofd!
Het was een top vakantie!

22 december
Na een vermoeiende vakantie was het vandaag tijd voor een rustdagje. Terwijl onze harde werkster Juliëtte alweer moest werken, ging Sven aan de slag met het uitpakken van zijn koffer en het draaien van een wasje. Helaas moest Juliëtte al vrij snel opgehaald worden van het werk, omdat zij nu degene was die ziek was.

23 december
Tjah.. Geen idee wat we deze dag ook alweer hadden gedaan. Dat krijg je ervan als je pas zo laat je reisverslag schrijft ;-)

24 december
It’s the most wonderful time of the year.. Onder de temperaturen boven de 25 graden, de stralende zon en de korte broeken, was het toch ook hier echt kerstmis. Deze kerstavond gingen we samen met Peter en Lieke eten bij restaurant PamPam. Voor slechts 20 dollar konden we onbeperkt gebruik maken van een heerlijk kerstbuffet.

25 december
Vlak voor de kerstvakantie werd er door Sven geloot voor het kerstdiner. Met onze vriendengroep besloten we om samen kerstmis te vieren. Er werd geloot wie met wie een bepaald gerecht ging koken én er werd geloot wie gastheer- en / of gastvrouw werd. Sven trok het lootje met de namen “Juliëtte en Sven”. Dit betekende dat wij vandaag onze hele huis op z’n kop hadden staan. De bank naar de keuken en de eet- en de tuintafel naar de woonkamer.

Het voorgerecht werd gemaakt door Karin en Peter: Loempia’s
Het tussengerecht werd verzorgd door Myrthe en Juliëtte: Kipwraps
Nienke en Sven hadden de taak om voor het hoofdrecht te zorgen: Kipfilet caprese met mozzaerella en tomaatjes, met bloemkoolpuree en aardappelpartjes
Als laatste mochten Lisette en Lieke voor het nagerecht zorgen: Tiramisu en cheesecake.

26 december
Uiteraard mogen we onszelf af en toe ook eens goed verwennen. We besloten vandaag om te gaan uiteten bij de Lighthouse. Een chique Italiaans restaurant met een geweldig uitzicht over de highrise en de zee.

Na een voor- en een hoofdgerecht waren onze buikjes al snel vol. Vanuit het restaurant reden we naar het vliegveld. Vandaag zou Milou aankomen. Milou heeft samen met Sven op de PABO gezeten en ze kwamen eigenlijk per toeval weer met elkaar in contact. Milou besloot dan ook om voor een weekje naar Aruba te komen.

27 december
Nog maar vers aangekomen gingen Sven en Milou op weg naar Mangel Halto. Daar gingen ze samen met duikinstructeur Jeffrey een introductieduik maken. Voordat ze naar dit strandje gingen, stond er nog een ander bijzonder moment te wachten. Vandaag was de laatste dag van Karin en Nienke. Zij liepen hier een paar maanden stage. Per toeval raakten we aan de praat tijdens een avondje stappen. Vervolgens hebben we super veel gezellige en leuke avondjes met elkaar mogen beleven.
Na de mooie duik zijn Milou en Sven nog wat gaan rondrijden over het eiland. Zelfs na 5 maanden op het eiland, kwam Sven nog op bepaalde plekjes waar hij nog nooit was geweest.

28 december
Vandaag maakten Milou en Sven een wandeling door Oranjestad. Al waren ze even vergeten dat het vandaag zondag was en alle winkels gesloten waren. We liepen dus door een uitgestorven Oranjestad.. Ach ja.. Volgende keer beter.

29 december
Voor Sven stond vandaag voor de derde keer een snorkeltour op het programma. Opnieuw twee stops (scheepswrak de Antilla en het koraalrif van Boca Catalina), onbeperkt cocktails drinken, een lekker broodje, een bekertje fruit en uiteraard de grote en vele gezelligheid!

30 december
Vandaag konden we gezellig met z’n drietjes gaan touren. Juliëtte had vandaag vrij, waardoor we de hotspots van Aruba konden laten zien. De Natural Bridge, Alto Vista Chapel, Old Goldmines en de Ayo Rock Formation kwamen aan bod. Ondertussen zijn Juliëtte en Sven hier vaste gasten en zouden ze zo aan de slag kunnen als touroperators.

31 december
Vanaf 27 december stond op iedere hoek van de straat een grote zeecontainer. Hierin werd vuurwerk verkocht. Op Aruba is het toegestaan om vanaf het moment van verkoop (27 december) tot en met Drie Koningen (6 januari) vuurwerk af te steken. Elke dag werden we dus wel opgeschrikt door harde knallen en elke avond was er genoeg siervuurwerk in de lucht te zien.

Het is een traditie op Aruba dat winkels en bedrijven de boze geesten wegknallen zodra hun zaak voor het laatst de deuren sluit in het betreffende jaar. In Oranjestad werd dit extra groot gevierd. Een miljoenklapper van honderden meters lang werd om 12.00 uur afgestoken. Misschien wel duizend mensen gebruiken dit moment om elkaar het beste te wensen voor het volgend jaar. Zeer bijzonder om dit mee te maken!

De avond sloten we af in onze “stamkroeg” de Bugaloo. Vanuit deze pier hadden we een schitterend uitzicht over de zee en konden we het vuurwerk van de hotels perfect zien.

1 januari
De oudjaarsavond was voor ons niet heel laat geworden. 2.00 uur waren we weer thuis en lagen we weer lekker te slapen. Om 10.30 uur meldden we ons alweer op Moomba-beach. Vandaag was het tijd voor de officiële Arubaanse Unox-nieuwjaarsduik. We kregen allemaal een heerlijke wollen muts waarmee we om 12.00 uur precies de zee in stormden. Ook dit kunnen we weer van onze bucketlist doorstrepen. Unox-Nieuwjaarsduik  Done!

2 januari
De tijd vloog, maar wat was het gezellig! Ondanks dat het maar een weekje was, hebben we echt een enorm gezellig tijd met Milou gehad. We hebben veel dingen gedaan en erg veel gelachen.

’s Avonds stond de Kukoo Kunukoo-bus op het programma. Kukoo Kunukoo? Ja! De Kukoo-Kunukoo-bus. Peter was in september jarig en had deze bustrip als cadeau gekregen. Helaas konden we vandaag deze excursie pas uitvoeren. Deze partybus brengt je naar 4 verschillende lokale cafeetjes. Een bus vol met Amerikanen en korting op alcoholische drankjes zegt eigenlijk al genoeg. Wat een super vette avond was dit! Misschien wel de leukste avond tot nu toe..

3 januari

Deze dag slaan we snel over! Geen idee meer wat we gedaan hebben…

4 januari

De afsluiting van de kerstvakantie. We zijn al lang niet meer op het strand gaan BBQ-en. Samen met vrienden spraken we dus af op het Arashi-strand. Hier hebben we gezellig gegeten, genoten van de ondergaande zon, gekletst over alle belevenissen van de vakantie en geschuild voor de plotselinge harde wind.

Op het einde zijn we samen met Peter en Lieke nog langs de verlichte huizen gereden. Onze lezers uit Kerkrade kennen Opa Lempke beslist. Zijn woning aan de Kaalheidersteenweg is elk jaar rond de kersttijd versierd met honderden lampjes. Opa Lempke zou op Aruba niet eens opvallen. Bepaalde huizen zijn met duizenden lampjes versierd.
In één van de woonhuizen word je zelfs uitgenodigd om binnen een kijkje te nemen. In de woonkamer stond een kersttuin, in de keuken een kerststal en in een tuin reed een kersttreintje. Adembenemend om dit allemaal te zien!

Zo… Na meer dan 3 uur typen zijn we nu eindelijk klaar met ons reisverslag. Misschien de volgende keer toch maar wat eerder iets van ons laten horen…

Wij hopen dat jullie het een leuk reisverslag vonden om te lezen. Nu gaan we aan de slag met het boeken van onze tickets. 10 juli vertrekken we vanaf Aruba terug naar huis. 11 juli zullen we weer voet zetten op Nederlandse bodem.

Ayo!!!
Groetjes en een dikke knuffel,
Juliëtte en Sven